En önemli sorunlardan biri de şehirler arasındaki ekonomik, sosyal ve kültürel gelişmişlik ve farklılıklardır.

Batıdaki ve doğudaki bazı şehirlerin gelişmişlik ve kalkınma düzeyine göre şehrimiz de düşük seviyededir.

Genelde ileri gidemeyişimizin yegâne sebebinin eğitim odluğu söylenir. Sıradan bir eğitim söz konusu ise tamamen doğrudur. Eğitimi her şeyin üzerinde tutmak gerekir çünkü. Ancak bu tek sebep olmamakla birlikte pek doğru da değildir.

İleri gidemeyişimizin nedenleri arasına tahsil görmüş olsa da insanın cehaleti, sosyal çevre olmadan da yaşanmaz olduğunun unutuluyor olması ve insanlara önyargıyla yaklaşılması, tarafsız olunamamasını da ekleyebiliriz.

Yaşanan sorunların temelinde ayrıca ekonomik, sosyal ve kalifiye beşerî sermayenin yeterli düzeyde olmaması, kamu ve özel sektör yatırım ve imkânlarından şehrimizin yeterince yararlanamaması gibi nedenler de söylenebilir.

Bir de İnsanı diğer canlılardan ayıran en önemli özelliklerinden biri olan iş birliği yapma becerisini yitirmiş olmasıdır. Oysa insan, iş birliği yapmalıdır ki bir varlık gösterebilsin. Bu yüzden “İnsan insanın külüne muhtaçtır.” sözü bize; her insanın bir diğerine ihtiyaç duyduğunu gösterir.

İhtiyaç karşısında ise birbirimize duyduğumuz güven çok önemli bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Güvenin olmadığı ilişkilerde karşılıklı bağ kurup iş birliği içine girilmesi elbette pek mümkün değildir. 

Toplumsal alışkanlıkların, kültürel yapının da toplumun yaşam kalitesinde, gelişmesinde ve problem çözme becerisinde çok önemli bir etkileri bulunmaktadır.

İleri gidemeyişimizin nedenleri arasında insanların sırf kendini, kendi alanını, kendi menfaatlerini ve kendi çıkarlarını düşünüyor olması ile yaşanan her olumsuzlukta hep birilerini suçlaması, hatayı başkalarında araması, Ali kıran baş kesen davranış sergilemesi de yer almaktadır.

Sevgi ve saygı, güven, anlayış, anlama ve kendini karşı tarafın yerine koyma, birlik, yardım, dayanışma bitmiş, vicdan tükenmiş; çalışana, üretene saygı; yapmak, üretmek isteyene destek veya gerekli koşulları sağlama, çalışmak isteyene İmkân yaratma anlayışı maalesef bitmiş durumda. 

İşin özüne bakarsak alınan her nefes bile Allah'ın iken insan neyin derdinde, neyi paylaşamıyor? Anlamak pek de mümkün değil!..

*

Ramazan-ı Şerif’inizi en içten dileklerimle tebrik ediyor, bu mübarek ayın İslâm âlemi ve tüm insanlık için sevgi, barış, kardeşlik ve huzura vesile olmasını temenni ediyorum.