Sivas işgücü piyasasının görünen en önemli sorunları nitelikli çalışan bulamamak ve çalışanların devamlılığını sağlayamamak. Anlaşılmaz bir biçimde, işi ve ücreti beğenmeyen, eğitimi, niteliği, tecrübesi çok ta üst seviyelerde olmayan çalışma çağında bir nüfus yapısı var Sivas’ın. Hiçbir geliri olmayan ve geçim sıkıntısı çeken ya da yeni mezun olmuş hiçbir tecrübesi bulunmayan nüfus asgari ücret seviyesinde düzenli bir işte çalışmayı kabul etmemekte ve beğenmemekte.  Öte yandan az da olsa var olan nitelikli elemanların istihdamını, çalışma enerjisini ve verimliliğini değerlendiremeyen, biri olmazsa diğeri olur mantığı ile çalışanlarını işyerine kazandırma ve tecrübelerini artırarak uzmanlaşmasına, üretimi ve verimliliğini artırmasına fırsat vermeyen işverenler de bulunmaktadır. Uzun süre ve hangi departmanda ihtiyaç varsa orda çalışacak, verilen ücrete razı olacak, yorulmak bilmeyen çalışanlar aranmakta. Bu durumda her iki kesiminde beklentileri çatışmakta. Şunu da üzülerek belirtmek isterim ki, bu sosyolojik bir hastalık olarak işgücü piyasasında ciddi dengesizliklere ve boşluklara sebep olmakta, sağlıksız bir çalışma kültürünün oluşmasına yol açmaktadır.

Hal böyleyken, Sivas ekonomisi için son dönemlerde en umut verici gelişmelerden biri Demirağ OSB’nin cazibe merkezleri kapsamına alınması ve devlet desteklerinden faydalanacak olmasıdır. Cazibe merkezi destekleri her ne kadar Sivas’ın genelini kapsamasa da ve bu konuyla ilgili girişimler henüz sonuç vermemiş olsa da, bu duruma da “şükür” diyerek, yeni yatırımlar beklenmektedir. Teknoloji ve emek yoğun yatırımlar teker teker temel atmaya, üretmeye hatta ihracata başladılar. Beklenen odur ki, şehrin sanayileşmesi alanında yeni bir merkez doğacak, istihdam artacak, üretim artacak, dışarıya göç azalacak, nüfus artacak ve Sivas’ta ekonomi daha da canlanacak. Nasıl canlanmasın? Şu anda mevcut Sivas OSB’de yaklaşık 11.000 çalışan var, Demirağ OSB’de şu anda başlayan firmaların tamamlanmasıyla 15.000 çalışan ve tam kapasite çalıştığında ise 40.000 çalışanı olacağı öngörülmektedir.

İşte tamda bu noktada endişe edilecek önemli bir sorunumuz var. Mevcut OSB’de 11.000 çalışanın temininde zorlanılırken, yeni OSB’nin ihtiyacı olacak işgücü nereden ve nasıl temin edilecek? Üstelik teknoloji yoğun firmaların çoğunlukta olduğu yatırım alanına nitelikli ve tecrübeli çalışan teminin de ne tür zorluklarla karşılaşılacak? Sivas’taki işgücü potansiyeli bu ihtiyacı karşılayabilecek mi? Ya da ihtiyaç duyulan işgücü dışarıdan mı transfer edilecek? Bunun Sivas’a katkısı ne kadar olacak? Dışarıdan yatırım yapan firmalar Sivas işgücü piyasasının sorunlu yapısını ne kadar tanıyor? Sivas için bu yatırımların sürdürülebilirliğini sağlamak amacıyla tedbirler alınıp planlamalar yapılıyor mu? Şimdiden işgücünün temini ve eğitimi konusunda hazırlık yapmak gerekmez mi?

Bu mesele çok önemli bir araştırma konusu ve çözüm bulunması gereken bir problemdir. Sadece Sivas’ın değil, altyapı özellikleriyle çevrenin de gelişmesine önemli hizmetler sağlayacak Demirağ OSB’nin ihtiyacı olan işgücü yapısının temininde, şimdiden hazırlıklar ve tedbirler başlamalıdır. Bu konuda ilgili yerel yönetimler, STK’lar ve üniversiteler işbirliği ve eğitim protokolleriyle soruna çözüm yolları aramalı ve beklenen işgücü talebini karşılayacak çalışmalara başlamalıdır. Aksi takdirde firmalar üretime başladıklarında çalıştıracak işçi bulamayacak, faaliyetlerinin sağlıklı sürdüremeyecek ve yatırımı Sivas’a yapmanın pişmanlığını yaşayacaklardır.