Okul yolu sensiz Ölüm kadar sessiz Geçtim o yoldan dün İçim doldu hüzün Yapraklar solarken Adını anarken

Bekletme ne olur Gelmek zamanı gel Yok, yok, yok Gitme, gitme gel

Eylül'de gel

Bizim kuşak Alpay’ın bu şarkısını iyi bilir. Özellikle bütünlemeye kalan arkadaşlarımızı kızdırmak için söylerdik bu güzel şarkıyı. Ama ben bu aralar tüm kalbimle okulların açılması ümidiyle, öğrencilerimize kavuşmak dileğiyle söylüyorum ve dinliyorum bu şarkıyı.

Eğitim ve öğretim bir ülkenin gelişmesini, büyümesini, kalkınmasını ve en önemlisi de geleceğini belirler. Bir ülkenin kalkınmasının ve büyümesinin önündeki en büyük engel eğitimsizliktir. Bugün kalkınmış ülkelere baktığımızda alt yapısında sağlam bir eğitim sistemini görürüz. Hal böyleyken, salgın sürecinde yaşanan aksaklıklar ve eksiklikler ülkemizi başta eğitim olmak üzere her anlamda olumsuz etkileyecektir. Öğrencilerimizin nitelik olarak zayıf kaldığı bir süreç yaşıyoruz. İlk ve orta öğretimlerde henüz sınıf arkadaşını tanımamış, öğretmenlerini görmemiş, okulun bahçesinde koşturmamış, sabah okul yolunda yürümemiş çocuklarımızın olması beni hüzünlendiriyor. Çünkü bilgiler bir şekilde öğreniliyor ama bazı temel eğitimler, sosyal ilişkiler, pozitif etkileşimler ne yazık ki eksik kalıyor.

Bende her fakülteye girişimde, kapıda bekleyen, ders arasında çayını simidini bitirmeye çalışan, sınavı kötü geçtiğinde mahcup mahcup kafasını kapıdan uzatan, derste en ön sıraya oturup can kulağıyla dinleyen ya da arka sıralarda uyuyan J öğrencilerimi çok özledim. Gelen mail ve mesajlardan anlıyorum ki ve biliyorum ki onlarda hocalarını, okullarını, arkadaşlarını çok özlediler. Okuldan ve sahadan uzak olmak öğrencilerde gelecek kaygısını da artırdı.

Eylül’de zil çalacak mı? Sınıflar dolacak mı? Öğretmenler giyinip kuşanıp öğrencilerini karşısına çıkabilecek mi? Bekliyoruz. Lütfen herkes AŞI OLSUN, KURALLARA UYSUN. Kaybedecek ne bir neslimiz ne de kaynaklarımız var. Eğitimden taviz veremeyiz. Çocuklarımızı gençlerimizi en iyi vasıflarla donatmalı ülkemizin ihtiyacı olan beşeri sermayeye gözümüz gibi sahip çıkmalıyız. Sağlıklı eğitim almış bir nesilden mahrum kalırsak bunun açığını uzun yıllar kapatamayız. Vatanını, geleceğini, evlatlarını düşünen her insan aşı olur. Bilimsel gerçeklere inanmalı ve kulaktan dolma asılsız laflarla geleceğimizi tehlikeye atmamalıyız. Bu hem kul hakkını ihlal, hem de vatandaşlık hakkını ihmaldir.

 Ben okul yolunda öğrencilerimin gelmesini bekliyorum. Beklerken de ben şarkımı mırıldanıyorum öğrencilerime ithafen:

Bekletme ne olur Gelmek zamanı gel Yok, yok, yok Gitme, gitme gel

Eylül'de gel