İnsan birey olarak doğar ancak toplum halinde yaşar. Toplum halinde yaşamak için de mutlaka bir düzene ihtiyaç vardır. Var olan mevcut düzenin sağlanması ve korunması için de bireyler arasındaki ilişkileri düzenleyen çeşitli kuralların olması diğer yandan da bu kuralların uygulanmasını sağlayacak bir mekanizmanın bulunması gerekmektedir.

Geleneğimizde yer alan din, hukuk, ahlak, örf-adet ve nezaket-görgü kuralları genel olarak toplumsal hayatı düzenleyen kurallar olarak belirlenmiş olup sadece bireyler arası ilişkileri değil, aynı zamanda toplumsal yapıyı da şekillendiren önemli değerlerdir.

Geçmişten günümüze önemli şahsiyetlerin sözleri ve davranışları, nezaketin ve hoşgörünün bir toplumun huzuru ve mutluluğu için ne kadar önemli olduğunu açıkça göstermektedir. Bu kurallar ve değerler, günümüzde de toplumumuzun birlik, beraberlik, sevgi -saygı ve barış içinde yaşamasına katkı sağlamaya devam ettirilmelidir.

Bu kurallar insan hayatını daha yaşanılabilir hale getirmek için olması gereken zorunlu ihtiyaçlardandır. Toplumda birlik ve beraberliğin sağlanması için kimi kuralların konulması ve bu kurallara uyulması hem hayatta kalmak hem de ilerlemek için önemli ve zorunludur.

Bu nedenle kalkınmada önemli sorunlardan biri de insanların bilgi, beceri, düşünce ve davranış yönünden gelişmiş olup olmadığı yönündedir.

Ülkelerin kalkınması yalnızca büyüme ve ekonomik gelişmişlik düzeyiyle ölçülemez ya da değerlendirilemez. İyi eğitilmiş, toplumsal kurallara uyan bireylerin varlığı, toplumun ve devletin gelişmişlik yönünü ortaya koyar. Bu nedenle bir devletin geleceğe daha güvenle bakabilmesi için eğitilmiş, ahlaken gelişmiş, toplum hayatının düzenlenmesinde etkili olan genel olarak toplumsal hayatı düzenleyen kurallara uyan insanların varlığıyla mümkündür.

Uyulması gereken tüm kurallar, var olan toplumsal hakları güvence altına almakta, ilave haklar vermekte ve başkalarının da bu haklara zarar vermesini engellemektedir. Dolayısıyla kurallar hem özgürlüklerin kullanılmasına ilişkin bir toplum düzeni sağlamakta hem de sınırsız özgürlük olamayacağından, bireyleri kısıtlamaktadır.

Görgü kuralları, toplum içinde nasıl davranılması gerektiğini belirleyen yazılı olmayan kurallardır. Nezaket kuralları ise, bu kurallara uygun bir şekilde, saygılı ve düşünceli davranmayı ifade etmektedir.

Diğer tüm kurallarla birlikte nezaket ve görgü kuralları, bireylerin toplum içinde birbirleriyle sağlıklı bir şekilde sevgi, saygı ve uyum içinde yaşamalarını sağlayan temel davranış kurallarıdır, toplumun mihenk taşıdır. Bu kurallar hem bireysel ilişkilerde hem de toplumsal hayatta büyük bir önem taşır.

Uyulması gereken kurallar, toplum içinde yaşayan her insanın, birlikte bulunduğu diğer insanlarla uyum içerisinde yaşamalarını, toplumsal hayatın düzen içinde sürmesini kolaylaştırdığı gibi, bireyler arası iletişimi de güçlendirir ve ortak yaşam alanlarında karşılıklı saygıyı pekiştirir, toplum hayatını düzenler.

Kurallara uymak, saygı ve güven ilişkilerinin gelişmesine de katkı sağlar, sosyal uyumu arttırır, bireyler arasında güven duygusu yaratır ve yaşam kalitesini olumlu yönde etkiler. Bu kurallar bireylerin kendilerini daha huzurlu, mutlu ve güvende hissetmelerini sağlar.

Toplumsal değerler olarak ifade edinilecek olan, sevgi-saygı, hoşgörü, kardeşlik, yardımlaşma, doğruluk, çalışkanlık, misafirperverlik, şefkat ve merhamet sahibi olmak, özgürlük, adalet-eşitlik ve kültürel mirasa sahip çıkmak gibi birçok değer yeni nesillere ulaştırılması gereken en önemli ve toplumda dikkat edilmesi gereken ahlaki değerlerdendir.

Toplum hayatını düzenleyen tüm kurallara uymak, insan ilişkilerini geliştirdiği gibi kişilerin mutlu olmasını da sağlar. Aykırı davranışlar ise kişileri mutsuz eder, giderilmesi güç olan durumların oluşmasına neden olur. Oysa görgü anlayışı, tavırlar, hareketler, konuşmalar kişinin kalitesini gösterir.

Unutmamak gerekir ki birbirinin haklarına saygılı, nazik, bilgili, kültürlü bireylerin yetişmesi, güçlü ve sağlıklı bir toplumun oluşmasına doğrudan katkı sağlar, sosyal iletişimi daha anlamlı ve değerli hale getirir. Bunu yanı sıra eğitimsiz kalan veya kötü eğitilen, kural tanımayan insanların çok olduğu bir ülke de her türlü olumsuzluğa açıktır, dolayısıyla da gerilemeye mahkumdur.