-Hayat o kadar kısa ki; nasıl geçtiği anlaşılmayan tatlı bir hayal gibi onu en iyi şekilde değerlendirip mutluluk içinde yaşanılması gereken bir süreç olduğunu öğrenmeliyiz. Her şeyi dert ederek bir saniyesinin dahi geri gelmediği o güzel yılları heder etmenin anlamsızlığını gün gelip de anladığınızda vaktin çok geç olduğunu idrak etmemek için bilinçli olmak gerek.

-Çat kapı gelen, gelişiyle kalbinizde heyecan, söz ve davranışlarıyla yüzünüzde gülücük, zihninize huzur veren insanlar biriktirin. Kırıcı olmayan, hoş görülü olan ve daha önemlisi Allah için birbirini seven, iki güzel dostan biri öldüğünde asıl ölenin hayatta kalanın bir hakikat olduğu güzel insanlar olmalı hayatınızda...

-Toplumun, insanların mutsuz olmasının, güven ve sevginin anlam kaybetmesinin asıl nedenide bu bence... İyi insanların bir bir yok olması, manayı unutup maddeyi kendine hedef eden insanların artıyor olması... Bu nedenle güzel insanlar biriktirin... Sizi neşelendiren, yanındayken dünyanın gam ve kederini unutturan, size huzur veren, tebessüm ettiren, iyi ve kötü günde yanınızda olan, mutluluğunuza neşelenen, hüznünüze kederlenen o insanları kaybetmeyin...

-Allah’tan korkan, kuldan utanan, vicdanı olan; Sizi yargılamadan önce dinleyip anlamaya çalışan, eleştirmeden önce tatlı dille uyaran, yapıcı eleştiri dilini iyi bilen, sevdiğiniz bir şeyi yerken sizi hatırlayıp ikram eden, endişelerinize sebep olmayan, size kıyamayan, Hep mutlu eden... En azından mutlu etmek için elinden gelen emeği sarf eden…

-Canınızı yakmayacak, sizi kullanmayacak, özel ve karakterli insanlar biriktirin yaşamınızda.

-Aramasa da sormasa da, aylar hatta yıllar geçse de buluşmasanız da, hep bıraktığınız yerde bulup devam edebildiğiniz, uzakta bile olsa kendisini hissettiren ve sizi hisseden özel insanlar edinin yaşamınızda...

-Zamanın unutturamadığı, çıkar dünyasının ele geçiremediği, mazinin eskitemediği kocaman yürekli, vefalı dostlar biriktirin hayatınızda....

-Ve lütfen birbirinize, ailenize hatta hayatınızda olan insanların değerini, kıymeti ceviz kabuğunu doldurmayan meseleler yüzünden kaybetmeden önce değerini bilin.. Toprak bir kez koynuna alıp sarmasın, sonra herşey çok geç olabilir... Sahi hayatınızda bu özelliklere sahip insan var mı ? Varsa o iyi ve özel insandır; her gününü, her anıyı biriktirin... İyi insan biriktirememenin sonrası mı ? Sonrası pişmanlık, elem ve keder...