Hac yapılırken mutlaka çıkılıp “vakfe” yapılan, uzun ve derin şekilde dua edilen Arafat, Mekke’nin 25 km. güney doğusunda, ova görünümünde düz bir alanın adıdır. Adem ile Havva Validemiz, Cebrail (a.s.)’ın yol göstermesiyle ilk kez Arafat Dağında buluşmuşlardır ve affedilmeleri için Allah’a yakarmışlardır. Adem, Arafat ovasının ortasında bulunan ve bugün Cebel-i Rahme diye anılan tepe üzerinde iken Allah Teala’dan rahmet ve mağfiret dilemiş, duası kabul olmuştur. (Bahattin Akyön, a.g.e. s.271, 306).Bu sebeple bu dağa “Rahmet Dağı” denilir.

Haccın rükünlerinden, farzlarından biri olan Arafat Vakfesi burada yapılır. Arafat’ın tamamı, vakfe mahallidir. Arafat’ta Vakfe yapılmadan Hac tamamlanmış olmaz.  Peygamberimiz (s.a.s), “Hac Arafattır !” buyurmuştur.

Rivayet edilen hadislere göre “üzerinde kul hakkı bulunanlar hariç” Arafat’ta bulunan ümmet affedildi.

 Peygamber Efendimiz, Veda Hutbesini Arafat’taki, Cebel-i Rahme’nin eteğinde yüz yirmi bin ashabına irat etmişlerdir. Hutbenin sonunda, ashabına, “Ey insanlar! Sizlere dini tebliğ ettim mi?” diye sormuş; ümmeti de “Evet şahidiz, sen Allah’ın dinini bize tebliğ ettin!” demişlerdir. Bunun üzerine Resulallah (s.a.s.) ellerini semaya kaldırarak şöyle dua etmiştir:

“Şahit ol Ya Rab!

Şahit ol Ya Rab!

Şahit ol Ya Rab!”

 

GELDİM EFENDİM,

Mübarek Türbeni göreyim diye,

Koşarak kapına geldim Efendim!

Eşiğine yüzüm süreyim diye,

Koşarak kapına geldim Efendim!

 

Çıplak gözünle gördüğün dağları,

Gölgesinde dinlendiğin bağları,

Mağara kapısındaki ağları,

Görmek için koşup geldim Efendim!

 

Arafat’ta Veda Hutbesi yeri,

Müzdelife: Huşû dolu günleri,

Mina’da geçirdiğin geceleri,

Yaşamak çün koşup geldim Efendim!

 

Ashab-ı Soffe denilen yuvayı,

Teneffüs ettiğin doğal havayı,

Bir ömür verdiğin kutsal davayı,

Hissetmek çün koşup geldim Efendim!

 

Huzurda dizlerin bağı çözülür,

Müslümanlar bugün yine ezilir!

Hain Haçlı Seferleri sezilir!

Oytan, arzetmeye geldi Efendim!