Akla Sen gelirdin “doğru ve emîn” deyince.

Rabbânî ruh, ölgün nefis, titreyen bir vicdan,

Cenâb-ı Allah yaratmış Seni tam gönlünce !

 

Asr-ı Saadete yağmurca yağdı şefkâtin,

Cana can katar âlemlere sonsuz rahmetin,

Ey Allah’ın habibi ve Resûlü Efendim,

İnsanlığı ihyâ etti Kur’an ve sünnetin !

 

Garip, yetim, yoksul, muhtaçların sesi,

İnsanlığa evrensel ilkedir son Hutbesi,

O kadar düşkündü ki sevgili ümmetine,

Allah’tan şefaat dilerken verdi nefesi !

 

İlâhî aşk Resûlü sevmekten geçer ,

Bu dünyada aşk eken ahrette Kevser içer,

Yâ Muhammed Mustafa, Yâ Şâh-ı Enbiya,

OYTAN Muammer şefâat çün göz yaşı döker !